ŚWIADECTWO BOGDANA I DARII
😇Świadectwo po rekolekcjach „O radości” organizowanych przez Wspólnotę Małżeństw w Zakopanem. (Prowadzący Adam i Bożena Szczepanowscy). Lipiec 2019.
💞Gdy zobaczyłam wpis o rekolekcjach w internecie, pomyślałam sobie, że taki wyjazd mógłby być wartościowy i ubogacający. Z jednej strony moglibyśmy z mężem przyjrzeć się naszemu małżeństwu, z drugiej zaś radość to coś, czego nam często brakuje w życiu codziennym. Zazwyczaj jej miejsce zajmuje stres, pośpiech, nawał obowiązków, a co za tym idzie zmęczenie, zniechęcenie i wzajemne pretensje.
Po rozmowie z mężem napisałam maila do organizatorów, zgłaszając chęć uczestnictwa. Niestety okazało się, że nie ma już miejsc. Wspomnę jeszcze, że od jakiegoś czasu modliliśmy się o to, by Bóg pokazał nam wspólnotę, której w miarę naszego nawracania się coraz bardziej nam brakowało. Spotkania ze znajomymi i prowadzenie rozmów o sprawach czysto materialnych typu: kto kogo zna, czy też: kto kupił sobie nowy samochód i za ile, były miałkie i mało interesujące. Im bardziej zbliżaliśmy się do Boga, tym częściej czuliśmy się osamotnieni wśród ludzi. Mówiłam do męża, że dobrze byłoby, gdybyśmy mogli należeć do wspólnoty, gdzie mielibyśmy możliwość poznać ludzi o podobnym wartościach, jak również szansę na to, by wzrastać, by nasze małżeństwo miało możliwość rozwijania się.
Po rozmowie z mężem napisałam maila do organizatorów, zgłaszając chęć uczestnictwa. Niestety okazało się, że nie ma już miejsc. Wspomnę jeszcze, że od jakiegoś czasu modliliśmy się o to, by Bóg pokazał nam wspólnotę, której w miarę naszego nawracania się coraz bardziej nam brakowało. Spotkania ze znajomymi i prowadzenie rozmów o sprawach czysto materialnych typu: kto kogo zna, czy też: kto kupił sobie nowy samochód i za ile, były miałkie i mało interesujące. Im bardziej zbliżaliśmy się do Boga, tym częściej czuliśmy się osamotnieni wśród ludzi. Mówiłam do męża, że dobrze byłoby, gdybyśmy mogli należeć do wspólnoty, gdzie mielibyśmy możliwość poznać ludzi o podobnym wartościach, jak również szansę na to, by wzrastać, by nasze małżeństwo miało możliwość rozwijania się.
💓
Po jakimś czasie okazało się, że jedno miejsce zwolniło się i mamy szansę jechać na ww. rekolekcje. I tak w określonym terminie spakowaliśmy bagaż i stawiliśmy się na Krzeptówkach w Zakopanem.
To, co tam przeżyliśmy, czego doświadczyliśmy, można określić mianem wspaniałej uczty duchowej i relacyjnej przygotowanej nam przez Pana Boga. Mieliśmy niemalże wrażenie, jakbyśmy przenieśli się w jakiś inny wymiar rzeczywistości, jakbyśmy dotykali nieba tu, w tej przepięknej malowniczej, górskiej krainie.
Na miejscu zostaliśmy przyjęci przez wspólnotę z ogromną życzliwością i serdecznością. Czuliśmy wręcz jakby Jezus zrobił nam zaszczyt i zaprosił nas pomiędzy swoich apostołów, ludzi przepełnionych darami Ducha Świętego.
Po jakimś czasie okazało się, że jedno miejsce zwolniło się i mamy szansę jechać na ww. rekolekcje. I tak w określonym terminie spakowaliśmy bagaż i stawiliśmy się na Krzeptówkach w Zakopanem.
To, co tam przeżyliśmy, czego doświadczyliśmy, można określić mianem wspaniałej uczty duchowej i relacyjnej przygotowanej nam przez Pana Boga. Mieliśmy niemalże wrażenie, jakbyśmy przenieśli się w jakiś inny wymiar rzeczywistości, jakbyśmy dotykali nieba tu, w tej przepięknej malowniczej, górskiej krainie.
Na miejscu zostaliśmy przyjęci przez wspólnotę z ogromną życzliwością i serdecznością. Czuliśmy wręcz jakby Jezus zrobił nam zaszczyt i zaprosił nas pomiędzy swoich apostołów, ludzi przepełnionych darami Ducha Świętego.
❤️
Dzień zaczynał się od porannej gimnastyki prowadzonej przez Bożenkę, kiedy to w atmosferze radości rozluźnialiśmy nasze ciała, po czym udawaliśmy się na poranną modlitwę, gdzie dosłownie czuliśmy jak Duch Święty przychodzi i spoczywa na nas ze swoimi darami i napełnia nasze serca miłością, radością i pokojem.
Po wspólnym śniadaniu i kawie w malutkiej kawiarence w podziemiach, gdzie o dziwo wszyscy się mieściliśmy, a było nas niemało i gdzie toczyły się luźne acz zajmujące rozmowy na ważne dla nas tematy odbywała się konferencja w trakcie której dotykaliśmy takich kwestii jak np.: „Czym tak naprawdę jest radość?”, „Radość jako pierwszy owoc miłości”, „Co oddziela nas od radości? Dlaczego jej nie odczuwamy?”, „ Radość w trudnościach”, „Radość z aktu małżeńskiego” itp.
Następnie w tzw. „grupach dzielenia” czyli w mniejszych zespołach mieliśmy okazję podzielić się własnymi przemyśleniami czy też doświadczeniami na poszczególne tematy.
Kolejnym elementem dnia była msza święta, w której codziennie uczestniczyliśmy, a homilie księdza Andrzeja zapadały nam na dno serca.
Po obiedzie mieliśmy czas do zagospodarowania, który wykorzystywaliśmy głównie na wspólne wycieczki o górach. Dzień kończyliśmy krótkim résumé i wspólną modlitwą kompletą w kaplicy.
Dodam, że nasze wspólne wyjścia były zarówno jednoczące, jak i bardzo pouczające. Spacer do doliny Strążyskiej, doliny Białego, niezwykły wieczór w restauracji Siuchajsko połączony z tańcami przy akompaniamencie lokalnego zespołu muzycznego, a na zakończenie wejście na Kasprowy Wierch pokazały nam, że Bóg w swojej dobroci jest obecny w każdej chwili naszego życia, a gdy bywa trudno i brakuje sił, możemy liczyć na wsparcie, pokrzepienie i umocnienie ze strony pięknych ludzi tworzących wspólnotę.
Program w naszej ocenie doskonale pomyślany przez Adama i Bożenkę , perfekcyjnie łączy rekolekcje z wypoczynkiem. Muszę podkreślić, że prowadzący są prawdziwymi świadkami Chrystusa, ludźmi głębokiej wiary, miłości, dobroci i radości.
Dziś wiemy , że Bóg nam ich pokazał, byśmy mogli uczyć się , rozwijać i wzrastać w wierze, bo jak określił to mój mąż czuliśmy się trochę jak noworodki, które odpowiednio zaopiekowane odrobinę podrosły przez okres trwania rekolekcji.
Dzień zaczynał się od porannej gimnastyki prowadzonej przez Bożenkę, kiedy to w atmosferze radości rozluźnialiśmy nasze ciała, po czym udawaliśmy się na poranną modlitwę, gdzie dosłownie czuliśmy jak Duch Święty przychodzi i spoczywa na nas ze swoimi darami i napełnia nasze serca miłością, radością i pokojem.
Po wspólnym śniadaniu i kawie w malutkiej kawiarence w podziemiach, gdzie o dziwo wszyscy się mieściliśmy, a było nas niemało i gdzie toczyły się luźne acz zajmujące rozmowy na ważne dla nas tematy odbywała się konferencja w trakcie której dotykaliśmy takich kwestii jak np.: „Czym tak naprawdę jest radość?”, „Radość jako pierwszy owoc miłości”, „Co oddziela nas od radości? Dlaczego jej nie odczuwamy?”, „ Radość w trudnościach”, „Radość z aktu małżeńskiego” itp.
Następnie w tzw. „grupach dzielenia” czyli w mniejszych zespołach mieliśmy okazję podzielić się własnymi przemyśleniami czy też doświadczeniami na poszczególne tematy.
Kolejnym elementem dnia była msza święta, w której codziennie uczestniczyliśmy, a homilie księdza Andrzeja zapadały nam na dno serca.
Po obiedzie mieliśmy czas do zagospodarowania, który wykorzystywaliśmy głównie na wspólne wycieczki o górach. Dzień kończyliśmy krótkim résumé i wspólną modlitwą kompletą w kaplicy.
Dodam, że nasze wspólne wyjścia były zarówno jednoczące, jak i bardzo pouczające. Spacer do doliny Strążyskiej, doliny Białego, niezwykły wieczór w restauracji Siuchajsko połączony z tańcami przy akompaniamencie lokalnego zespołu muzycznego, a na zakończenie wejście na Kasprowy Wierch pokazały nam, że Bóg w swojej dobroci jest obecny w każdej chwili naszego życia, a gdy bywa trudno i brakuje sił, możemy liczyć na wsparcie, pokrzepienie i umocnienie ze strony pięknych ludzi tworzących wspólnotę.
Program w naszej ocenie doskonale pomyślany przez Adama i Bożenkę , perfekcyjnie łączy rekolekcje z wypoczynkiem. Muszę podkreślić, że prowadzący są prawdziwymi świadkami Chrystusa, ludźmi głębokiej wiary, miłości, dobroci i radości.
Dziś wiemy , że Bóg nam ich pokazał, byśmy mogli uczyć się , rozwijać i wzrastać w wierze, bo jak określił to mój mąż czuliśmy się trochę jak noworodki, które odpowiednio zaopiekowane odrobinę podrosły przez okres trwania rekolekcji.
💝
Reasumując:
• Bóg odsłonił przed nami pięknych ludzi żyjących według jego zasad jako świadectwo na to, że małżeństwo jest jego zamysłem.
• Przebywając z nimi, doświadczając cudu żywej wspólnoty, widząc wokół miłość i radość we wzajemnych relacjach i wydarzeniach, czuliśmy głęboką radość wynikającą ze świadomości, że Bóg obdarowuje nas darami przekraczającymi nasz najśmielsze oczekiwania.
• Będąc pośród ludzi tworzących wspólnotę małżeństw, czuliśmy troskę, życzliwość i wszechogarniającą nas dobroć, a każda chwila spędzona na rekolekcjach była cudem. Pan Zastępów przygotował nam wspaniałą ucztę duchową i relacyjną; był obecny w każdym człowieku, w każdym miejscu i wydarzeniu oraz wypowiadanych słowach.
Co więcej, z dumą mogę powiedzieć, że zostaliśmy zaproszeni do wspólnoty, za co dziękujemy Ci Panie z całego serca.
Reasumując:
• Bóg odsłonił przed nami pięknych ludzi żyjących według jego zasad jako świadectwo na to, że małżeństwo jest jego zamysłem.
• Przebywając z nimi, doświadczając cudu żywej wspólnoty, widząc wokół miłość i radość we wzajemnych relacjach i wydarzeniach, czuliśmy głęboką radość wynikającą ze świadomości, że Bóg obdarowuje nas darami przekraczającymi nasz najśmielsze oczekiwania.
• Będąc pośród ludzi tworzących wspólnotę małżeństw, czuliśmy troskę, życzliwość i wszechogarniającą nas dobroć, a każda chwila spędzona na rekolekcjach była cudem. Pan Zastępów przygotował nam wspaniałą ucztę duchową i relacyjną; był obecny w każdym człowieku, w każdym miejscu i wydarzeniu oraz wypowiadanych słowach.
Co więcej, z dumą mogę powiedzieć, że zostaliśmy zaproszeni do wspólnoty, za co dziękujemy Ci Panie z całego serca.
Bogdan i Daria – uczestnicy rekolekcji
Białystok, 27.07.2019
Białystok, 27.07.2019
Komentarze
Prześlij komentarz